Τωρα τι ειναι αυτο που σε πονανε περισσοτερο: να σπαταλας τον χρονο σου καθε βραδυ και να σκεφτεσαι οσο εζησες? ή οτι ξερεις πως ολα αυτα που εζησες δεν προκειται να ξαναζησεις τα ιδια?
Δεν ειναι παραξενο πως καθε μερα που περνας τιποτα δεν αλλαζει αλλα οταν κοιτας στο παρελθον ειναι ολα διαφορετικα και ευχεσαι να τα ξαναζησεις γιατι ξερεις πως δεν εκμεταλευτηκες οσα επρεπε.Βλεπεις σε πηρε απο κατω η θεωρια το οτι ειναι ολα τα ιδια χωρις τον καθε τονο που διαφερει και αλλαζει τελειως το νοημα της ζωης σου.
Οταν ακους μουσικη:)
Οταν ακους τραγουδια που σε αναγκαζει ο ιδιος ο ρυθμος να σκεφτεις,αυτο που σε κανει να δακρυζεις τελικα δεν ειναι το τραγουδι ουτε τα λογια αλλα ο ανθρωπος που κρυβεται πισω απο τις αναμνησεις.
Ας ειμαστε ειλικρινης οταν σκεφτομαστε αυτα που περασαμε ειναι ενας τροπος απο δρασης απο την πραγματικοτητα.Οπως το ονειρο μονο που συνηθως στο ονειρο υπαρχουν πραγματα που δν εχουν γινει και ομως μας κανουν να χαμογελασουμε τις περισσοτερες φορες. Σκεψου με τις αναμνησεις που υπηρξαν και απλα επαιξαν τον ρολο τους και τελειωσαν.Καιρος να φτιαξεις καινουργιες.
Αναμνησεις λοιπον,σημαδια του παρελθοντος που σε πληγωσαν ή σε εκαναν να χαμογελας ακομη και τωρα που δεν υπαρχουν πια.Ισως με εκεινον που τις ζησατε παρεα να μην παιζουν κανενα ρολο στην ζωη του αλλα αυτο γιατι να κανει εσενα να ξεχασεις?
Και ακομη θυμασαι συναισθηματα,εικονες,λογια.
Γιατι να κρατησουν τοσο λιγο?
Σκεψου πως υπηρξαν.
Απλα ειναι καιρος να αντιμετωπισω την αληθεια. οσο και αν το απεχθανομαι:)
Δεν ειναι παραξενο πως καθε μερα που περνας τιποτα δεν αλλαζει αλλα οταν κοιτας στο παρελθον ειναι ολα διαφορετικα και ευχεσαι να τα ξαναζησεις γιατι ξερεις πως δεν εκμεταλευτηκες οσα επρεπε.Βλεπεις σε πηρε απο κατω η θεωρια το οτι ειναι ολα τα ιδια χωρις τον καθε τονο που διαφερει και αλλαζει τελειως το νοημα της ζωης σου.
Οταν ακους μουσικη:)
Οταν ακους τραγουδια που σε αναγκαζει ο ιδιος ο ρυθμος να σκεφτεις,αυτο που σε κανει να δακρυζεις τελικα δεν ειναι το τραγουδι ουτε τα λογια αλλα ο ανθρωπος που κρυβεται πισω απο τις αναμνησεις.
Ας ειμαστε ειλικρινης οταν σκεφτομαστε αυτα που περασαμε ειναι ενας τροπος απο δρασης απο την πραγματικοτητα.Οπως το ονειρο μονο που συνηθως στο ονειρο υπαρχουν πραγματα που δν εχουν γινει και ομως μας κανουν να χαμογελασουμε τις περισσοτερες φορες. Σκεψου με τις αναμνησεις που υπηρξαν και απλα επαιξαν τον ρολο τους και τελειωσαν.Καιρος να φτιαξεις καινουργιες.
Αναμνησεις λοιπον,σημαδια του παρελθοντος που σε πληγωσαν ή σε εκαναν να χαμογελας ακομη και τωρα που δεν υπαρχουν πια.Ισως με εκεινον που τις ζησατε παρεα να μην παιζουν κανενα ρολο στην ζωη του αλλα αυτο γιατι να κανει εσενα να ξεχασεις?
Και ακομη θυμασαι συναισθηματα,εικονες,λογια.
Γιατι να κρατησουν τοσο λιγο?
Σκεψου πως υπηρξαν.
Απλα ειναι καιρος να αντιμετωπισω την αληθεια. οσο και αν το απεχθανομαι:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου