ελευθερια.

ας μπορουσα να πω αυτο που πραγματικα θελω να πω, ξεκαθαρα.
δεν μπορω.
ισως και να φοβαμαι

Απλα νιωθω σαν καποιος που ζει σε μια υπογεια κολαση και μονο μια εξοδος υπαρχει.Να σκαρφαλωσει και να βγει απο μια τρυπα.
Το κανω.Εξακολλουθω να το κανω!
Δενω ενα σκοινι και αρχιζω να σκαρφαλωνω μονο που,ναι πεφτω,γυρναω πισω.


Μονο χωρις σκοινι θα καταφερω να ανεβω και τοτε θα νιωσω πραγματικο φοβο.

                                                                                                             


Eνα
             βημα πριν το θανατο.Πηδα



Μαγια*

in the end of the day.

Σε φιλουσα, το θυμαμαι!
Σε φιλουσα λες και  υπηρχες οντως μπροστα μου!
 Κι'ομως δεν ειχα καταλαβει για το ποτε ειχα κλεισει τα ματια μου.
Ναι,παρασυρθηκα απο την φαντασια,απο το ονειρο,απο το υποσυνηδητο.

Ενιωθα τα χειλη σου τοσο κοντα στα δικα μου,σχεδον τα ακουμπουσαν..Την ανασα σου να καλυπτει την δικη μου,τα ματια σου θυμαμαι κλειστα ομως ξερω,ηταν καταγαλανα,το ξερω γιατι ετσι μαρεσουν.

Και μετα εκει, η εικονα! Φιλιομασταν!
Δεν σκεφτομουν απλα χαμογελουσα και το αφησα να με παρασυρει,εχασα τον ελεγχο ή μαλλον τον αφησα να χαθει.Χαμογελουσα και ναρκωμενη ακουγα την μελωδια της μουσικης.

Εισαι περισσοτερο μακρυα μου τελικα απο οσο πιστευα.
Χει,οντως ειναι καπως ετσι!
Χει,οντως μου λειπει να σου λεω καλημερα!
Ισως καποτε το ξεπερασω μα ειναι ενταξει:)
                                
                                                                                                        Καλημερα.