και αν σταματησουν ολα ξαφνικα?
δεν ξερω πια ρε.
δεν αρκει ο χρονος πια.
Τα πραγματα πηραν μια τροπη που δεν μπορω να πω οτι ειναι τελειως απογοητευτικη μα ουτε και αυτη που περιμενα.
Μα δεν ξερω.
Μα τι λεωω.
οντως ειναι παραξενα τα πραγματα,οντως αλλαζουν με τον καιρο,οντως ισως και να τα αφηνω πιο πολυ στην ακρη μα τουλαχιστον ειμαι σιγουρη σε καποια σταδια,σε καποια σημεια,σε καποια βηματα και στην τελικη σε καποια συναισθηματα.
οταν φτανεις πολυ κοντα σε κατι που ξερεις οτι δεν προκειται ποτε να σε κανει μονο αυτο ευτυχισμενη αλλωστε γιατι? γιατι να περιμενεις να σε κανουν οι αλλοι ευτυχισμενοι? γιατι ακομη και στην δικια σου ευτυχια να εμπλεκονται αλλοι. Οχι!
μα εφτασα αρκετα κοντα σου πριν απο ωρες σε ενα σημειο οπου δεν περιμενα ποτε να φτασω και σε  ορια που δεν θα καταφερνα ποτε να περασω.Και γιαυτο,μονο γιαυτο,νιωθω περηφανη για τον εαυτο μου,μα ποιον κοροιδευω? ειμαι πολυ περηφανη που σε κοιταξα στα ματια και σου ειπα απλες λεξεις του τυπου 'θελω να σου μιλησω'
και μετα ολη αυτη η αμηχανια σου,ολο αυτο το 'μα οχι δεν χρεαζεται τωρα',αυτο που δεν μπορουσες να με κοιταξεις στα ματια,ναι ολο αυτο απλαα μου θυμισεε γιατι σε πλησιασα γιατι ενιωσα αυτη τη μαγεια.
δεν ηθελα να φυγω,ηθελα να επιμεινω αλλα δεν ηθελα επισης να σε φερω σε δυσκολη θεση,γιατι?
ολα καλα.
οπως εχω ξαναπει τουλαχιστον βελτιωθηκε το τωρα,ξαναχτιστηκε ο δρομος που βαδιζω και βλεπω καθαρα απλα βλεπω καθαραα.


και γυρισε η εικοναα απο εκεινο το βραδυ.Παλια πολυ παλια.

και μεταξυ μας,την ειχα ξεχασει,οχι την βραδια,οχι την στιγμη,την καρδια μου να χτυπαει τοσο δυνατα  ωστε να μην μπορω ουτε να βλεπω καλα καλα!

Θα τα λεμεε,θα μου λειψεις!                                                                    
                                                                                                            μα θα σε ξαναδω!